Aan de Eikenlaan ligt het kerkhof van Veenhuizen. Het ‘Vierde Gesticht’ noemden ze het cynisch in het dorp als een logisch vervolg op de reeks gestichten. Links vooraan op de begraafplaats liggen tientallen graven van overleden ambtenaren en hun familieleden onder hoge bomen. Dat hier niet meer mensen begraven zijn, heeft alles te maken met het feit dat iedereen - ook de ambtenarenbevolking - slechts ‘op doorreis’ was in Veenhuizen.
Er waren alleen dienst…
Aan de Eikenlaan ligt het kerkhof van Veenhuizen. Het ‘Vierde Gesticht’ noemden ze het cynisch in het dorp als een logisch vervolg op de reeks gestichten. Links vooraan op de begraafplaats liggen tientallen graven van overleden ambtenaren en hun familieleden onder hoge bomen. Dat hier niet meer mensen begraven zijn, heeft alles te maken met het feit dat iedereen - ook de ambtenarenbevolking - slechts ‘op doorreis’ was in Veenhuizen.
Er waren alleen dienstwoningen in het dorp. Wie met pensioen ging, vertrok uit Veenhuizen. Achterop het kerkhof staan in het gras honderden kruisen en paaltjes voorzien van de letters NH of RK en een rijnummer. Ze zijn van Nederlands-Hervormde resp. Rooms-Katholieke verpleegden. Hier geen namen, slechts nummers. Zelfs na de dood bleven er onverbiddelijke scheidslijnen door de Veenhuizer samenleving lopen. De doden van vóór 1875 kregen niet eens een eigen graf. Ze kwamen in massagraven, niet in een kist, maar in een
jutezak. Deze graven liggen vooraan rechts op het kerkhof.
