Lysander van Oossanen
Boswachter Drents-Friese Wold
Boswachter Lysander van Oossanen voelt zich helemaal thuis in het Drents-Friese Wold. Met zijn liefde voor het boswachtersvak, bushcraft, wildpluk en een zelfvoorzienende levensstijl kent hij de Drentse natuur als geen ander. In deze blogserie neemt hij je mee naar plekken waar stilte en schoonheid je zintuigen openen, waar mens én dier tot rust komen, en hoopt hij jouw liefde voor de natuur te laten groeien.
Loslaten begint in het bos
In het Drents-Friese Wold is het loslaten begonnen. Wat begint met een enkel blad, gevolgd door een tweede, gaat door tot de grond langzaam een bont deken vormt van verschillende kleuren. Voor veel mensen lijkt dat het einde van de zomer, maar voor het bos is het juist ook het begin van iets nieuws.
De kunst van het loslaten
Een boom laat zijn bladeren niet zomaar vallen. De bomen trekken hun energie terug. Het groen in de bladeren (het chlorofyl) dat maandenlang zonlicht omzette in zuurstof wordt zorgvuldig afgebroken en alles wat nog bruikbaar is, stroomt terug naar stam en wortels. Pas dan breekt hij de verbinding af. Wat overblijft zijn de verborgen kleuren die er altijd al waren: warm geel, diep oranje en soms prachtig rood. Alsof de bomen nog één keer laten zien hoe mooi afscheid kan zijn. De bladeren die de bosbodem bedekken worden langzaam omgezet tot humus: een vruchtbare laag waar schimmels, regenwormen en vele andere kriebelbeestjes aan werken.
Loslaten voor herstel
In de natuur is loslaten dus geen verlies, maar een vorm van zorg en herstel. Door ruimte te maken, helpt de boom niet alleen zichzelf, maar ook zijn omgeving. De vallende bladeren beschermen de bodem tegen uitdroging, voeden het bodemleven en vormen zo de basis voor het nieuwe groeiseizoen. Wat vandaag wordt losgelaten, is de voeding voor morgen.
En dat is misschien de mooiste les die we uit het bos kunnen meenemen. Ook wij kunnen leren loslaten op een manier die voedt. Niet door alles achter te laten, maar door het een nieuwe plek te geven. Oude plannen, volle agenda’s, verwachtingen, als we ze even laten vallen ontstaat er ruimte voor rust en herstel. Loslaten is niet stoppen of opgeven; het is herverdelen van energie. Kijk maar naar de dieren. Reeën ruilen hun dunne zomervacht in om plaats te maken voor een dikkere vacht. Egels bouwen een bed van bladeren en verdwijnen in winterslaap. Zelfs vogels veranderen van gedrag. Ze zingen minder, zoeken beschutting en sparen energie. Iedereen in het bos laat iets los om te kunnen overleven.
De lessen van de herfst
Wie in deze tijd door de natuur loopt, merkt het vanzelf: het bos ademt langzamer. De geur van vochtige aarde, het zachte ritselen van varens, het trage vallen van blad. Alles nodigt je uit om hetzelfde te doen. Vertraag, adem diep in en laat los.
Misschien is dat precies wat de herfst ons wil zeggen: loslaten is niet het einde van iets, maar het begin van herstel. Van rust, evenwicht en nieuwe groei.
Wat zou jij deze herfst kunnen loslaten, zodat er meer ruimte komt voor rust in jezelf en in je omgeving?
“Wat vandaag wordt losgelaten, voedt wat morgen weer groeit.”
L-zintuigen
Ik nodig je uit de natuur te komen beleven met wat ik de ‘L-zintuigen’ noem. Zintuigen die je niet in je hoofd meet, maar die je wel in je lijf voelt. Manieren om de natuur (en de stilte daarin) écht te ervaren:
- Leer – van alles wat groeit en beweegt
- Loop – langzaam genoeg om iets op te merken
- Lach – om een muis, een modderspoor of jezelf
- Leef – met je zintuigen open
- Loslaten – je haast, je ruis, je scherm
- En de bonus: de L van Lysander om eens samen op pad te gaan!
Meer blogs van boswachter Lysander
-
Boswachtersblog: Een stilte om bij stil te staan
Boswachtersblog: Een stilte om bij stil te staan
Wandelen
Ontdek de kracht van stilte in het Drents-Friese Wold. Boswachter Lysander deelt waarom stilte zo waardevol is voor mens én dier, en wat we kunnen leren van landen waar stilte wordt gekoesterd.
-
Boswachtersblog: Drenthe laat je tempo zakken
Boswachtersblog: Drenthe laat je tempo zakken
Wandelen
Ontdek de kracht van langzaam lopen in de natuur. Boswachter Lysander deelt waarom vertragen zo waardevol is voor mens én dier.
