Westerbork heeft niet één maar twee brinken. Het waren plekken waar het leven zich afspeelde, waar men samenwerkte en elkaar trof in goede en slechte tijden. De boeren bevolking was erg op elkaar aangewezen en het helpen van elkaar was normaal. Dit ‘naoberschap’ is nog steeds sterk aanwezig in de huidige Drentse cultuur. De ene keer help jij, de volgende keer helpen anderen jou.