Van een bijna onbegaanbare zandzee tot een open stuifzandbos met heide. Het Drouwenerzand heeft de afgelopen eeuw een behoorlijke metamorfose ondergaan. Dat is niet onopgemerkt gebleven. Bijzondere dier- en plantensoorten hebben inmiddels hun plek gevonden in het gebied.
"Het is hier zoo gansch & al dat wat ik mooi vind. Dat wil zeggen, ’t is hier vrede." - Vincent van Gogh over Drenthe
Wandel hoog tussen de bomen over het 125 meter lange Boomkroonpad. Op het hoogste punt sta je midden tussen de boomkronen en kun je het bos eens vanuit een ander perspectief bekijken.
Boek je tickets
Overbegrazing, het steken van heideplaggen en het delven van keien gaven het zand tot de 20ste eeuw vrij spel. Door het planten van duizenden dennen en eiken is het gelukt om het Drouwenerzand te bedwingen. Op de overgebleven stukken stuifzand is heide ontstaan dat door een kudde Drentse heideschapen onderhouden wordt. Inmiddels krijgt het zand weer iets meer de ruimte. De Boomleeuwerik en Roodborsttapuit hebben hier hun broedplek gevonden en ook de jeneverbessen en hulststruik voelen zich thuis.
Van half augustus tot half september is een wandeling over het Drouwenerzand nóg mooier. Door de bloeiende heide kleurt een deel van het natuurgebied in deze periode paars. Om de bijzondere vogelsoorten hun rust te gunnen, is een deel van het veld niet toegankelijk. Maar via een aantal slingerende zandpaden kun je nog steeds genieten van het gekleurde landschap. Bovendien heb je vanaf de bosrand een schitterend uitzicht over het gebied.
In de zomer bereiken de temperaturen op een zandverstuiving hun extremen. Vlak boven de grond kan die oplopen tot wel 50 °C, om ’s nachts weer af te koelen tot het vriespunt. Onder deze omstandigheden kunnen alleen woestijnplanten overleven. Je vindt op het Drouwenerzand dan ook ruim 25 soorten korstmossen, waaronder de rode heidelucifer en het bijna fluorescerend groene bronsmos.
